خاک مراد

خاک مراد عالم اکسیر خاکساری است هر حاجتی که خواهی زین آستان بیابی

به دیر و کعبه نیارم سر نیاز فرود مرا که خاک مراد است، آستانهٔ خویش

مراد خویش از خاک مراد خاکساری جو که یابد هرچه خواهد هرکسی زین آستان آخر

بیابی از تواضع هر چه خواهی که خاک پا شدن خاک مراد است

در فتح باب میکده باشد گشاد ما صرف سبو شود، همه خاک مراد ما

غبار خط او گفتم شود خاک مراد من چه دانستم زمین پنهان کند رخسار جانان را؟

از آب روی یوسف خاک مراد گردید گردی که بر جبین بود از راه کاروان را

صائب ز بس مراد که در خاک کرده ام خاک مراد خلق شده است آستان من

ما چشم خویش حلقه هر در نمی کنیم خاک مراد ماست همان آستان ما

قندهار آن کشور مینو سواد اهل دل را خاک او خاک مراد