حمیده بربریه
معنی کلمه حمیده بربریه در فرهنگ فارسی
معنی کلمه حمیده بربریه در دانشنامه اسلامی
او دختر صاعد اندلسی و از نژاد بربر بود. تاریخ تولد و وفات و زادگاه او مشخص نیست.او کنیزی پاک دامن بود که به دستور امام باقر علیه السلام خریداری شد و به عقد امام صادق علیه السلام درآمد.هنگام خریداری ، امام باقر علیه السلام او را حمیده در دنیا و محموده در آخرت نامید. امام صادق علیه السلام حمیده را پاک از هر پلیدی می دانست که به سبب کرامت الهی ، ملائکه از او محافظت کرده اند تا به امام صادق علیه السلام برسد.وی ازاین رو به «حمیده مُصَفّاة» ملقب شد. لقب دیگر او لُؤلُؤَة است. حمیده از جمله کسانی بود که امام صادق علیه السلام هنگام وفات او را وصی خود قرار داد. روایت شده است که امام صادق علیه السلام در هنگام حج ، پاسخِ حُکمی را به همسر خود، حمیده، ارجاع داد. همچنین گفته شده است امام صادق مادرش امّ فروه و همسرش حمیده را برای شرکت در مراسم سوگواری مردم مدینه (حقوقُ اهل المدینة) می فرستاد. ابوبصیر از حمیده روایتی درباره اهمیت نماز ، از امام صادق علیه السلام نقل کرده است.
فرزندان
حمیده چهار فرزند داشت: امام موسی کاظم علیه السلام، اسحاق معروف به مؤتَمَن، محمد دیباج و فاطمه.
جملاتی از کاربرد کلمه حمیده بربریه
برخی مورخان حمیده را اندلسی و ملقب به لوءلوء دانسته‌اند. حمیده را حمیده بربریه، حمیده المضاه و حمیده الاندسیه نیز گفته‌اند. او غیر از موسی کاظم، مادر اسحاق و فاطمه نیز بوده است.