حمیدا. [ ح َ دُل ْ لاه ] ( اِخ ) اردبیلی. یکی از علماو ادبای فارس است که بعلوم ظاهری و باطنی آشنائی داشت. وی در اوایل قرن یازدهم هجری درگذشت. از اوست : آنروز که روی دل بسویم کردی دیدارحریص ووصل جویم کردی.( قاموس الاعلام ).
معنی کلمه حمیدا در دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] ریشه کلمه: حمد (۶۸ بار)
جملاتی از کاربرد کلمه حمیدا
کتاب «سردار سامراء» یادنامه ای از حمید تقوی است که به کوشش روحالله پورطالب و تحریریه خبرگزاری ابنا تدوین شده و توسط انتشارات مؤسسه فرهنگی هنری ابناءالرسول وابسته به مجمع جهانی اهل بیت منتشر گردیده است. «عاش حمیدا و مات شهیدا» عنوان کتاب دیگری پیرامون تقوی است که شامل خاطرات دوستان و همرزمان از اوست که به همراه زندگینامه و مجموعه تصاویری از وی به معرفی شخصیتش میپردازد. این کتاب به زبان عربی نگاشته شده و توسط مجموعه نشر و توزیع الدولی منتشر شده است.
مقدمهٔ کتاب راه ابیاسا ترجمهٔ مجید حمیدا انتشارات کلک آزادگان
«وَ هُدُوا إِلَی الطَّیِّبِ مِنَ الْقَوْلِ» ای ارشدوا فی الدّنیا الی شهادة ان لا اله الّا اللَّه و انّ محمّدا رسول اللَّه. قال ابن زید: الطیّب من القول لا اله الّا اللَّه و اللَّه اکبر، و سبحان اللَّه و الحمد للَّه، نظیره «إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ» و قیل طیّب من القول القرآن، و قیل هو البشارة الّتی تأتیهم من اللَّه فی الجنّة و التحیّة و السّلام من اللَّه. کقوله: «تَحِیَّتُهُمْ فِیها سَلامٌ». «وَ هُدُوا إِلی صِراطِ الْحَمِیدِ» ای الی دین اللَّه و هو الاسلام، و قیل هو کقوله: «صراط اللَّه» سمیّ اللَّه عزّ و جلّ نفسه فی القرآن حمیدا سبعة عشر موضعا، و الحمید فی اسماء تعالی من لا یتکلّم فیه الّا بالمدح، و لا یسمّی الا بالمدح، و لا ینسب الیه الّا الشّکر، و لا یوصف الّا بالمجد.