حسین زنجانی

نسبت به زناشویی نظر خوشی نداشت. به امر پیر خود، به جانشینی حسین زنجانی، به لاهور (در پاکستان غربی کنونی) رفت. در این هنگام پادشاهی غزنویان رو به تجزیه نهاده و رشته زندگی در غزنه از هم گسیخته بود. گویا هجویری لاهور را موافق طبع نیافت. خود او گوید که: «من اندر دیار هند، اندر میان ناجنسان گرفتار مانده بودم.»