حروف صامت

نزدیک به ۰٫۷ درصد زبان‌های دنیا فاقد حروف صامت دولبی هستند؛ این زبان‌ها عبارتند از: تلینگیت، چیپواین، ویچیتا و اونیدا.

یونانیان پس از آشنایی با فنیقیان، که مردمانی دریانورد بودند، الفبای فنیقی را از آن‌ها اخذ کردند و با دادن تغییراتی در آن، الفبای یونانی را اختراع کردند. یونانی‌ها الفبای فنیقی را که مبتنی بر حروف صامت بود، با زبان خود سازگار کردند و برخی از آن‌ها را علامت مصوت خواندند و حروف جدیدی نیز به آن اضافه کردند؛ با این خط از سدهٔ ۹ پیش از میلاد شروع به نوشتن شد.

به گفته یک منبع چینی، در دوره یینگیا شنگلان از دودمان مینگ (۱۴۰۵–۱۴۳۳)، ما هوان در مورد زبان هسین لو گزارش داد و گفت که این زبان تا حدودی شبیه گویش محلی است که در گوانگ‌دونگ صحبت می‌شود تایلندی در طول تاریخش دستخوش تغییرات صوتی مختلفی شده‌است. برخی از مهم‌ترین تغییرات در طول تکامل از تایلندی باستان به تایلندی نوین رخ داده‌است. سامانه نوشتاری تایلندی دارای تاریخ هشت سده‌ای است و بسیاری از این تغییرات، به ویژه در حروف صامت و نواخت، در املای نوین مشهود هستند.

سیبیلانس بیش از حد صامت‌های صفیری می‌تواند ناشی از متراکم‌سازی صدا، نوع میکروفون، تکنیک ضبط، یا حتی فرم لب و دهان خواننده (یا گوینده) باشد. صدای بیش از حد حروف صامت صفیری، می‌تواند برای گوش آزاردهنده باشد، به خصوص هنگام پخش آن از هدفون.