معنی کلمه حجت گوی در لغت نامه دهخدا حجت گوی. [ ح ُج ْ ج َ ] ( نف مرکب ) حجیج. ( منتهی الارب ). آنکه حجت و دلیل آورد.
جملاتی از کاربرد کلمه حجت گوی به حجت گوی ای حجت سخن با مردم دانا که مرد جوهری خرد به قیمت لؤلؤ و مرجان هرچه گوئی نغز حجت گوی، لیکن قول نغز کی پدید آید ز مغز پربخار، ای ناصبی؟