حب نبات

اسیر حب نبات است جان شیرینم ز شوق ماهی قندی دو دیده ام دریاست

درویش که از تلخی کام است جگر ریش خرما چو بکامش برسد حب نبات است

از بس همه چیزش به نظر شیرین است چون حب نبات می توانش خوردن!

دانهٔ خوشه‌اش چو حب نبات در نباتی نهفته آب حیات

هر که از فخری او گفته صفات دهنش کرده پر از حب نبات