جنگ و گریز

تعداد ارتش ایران به فرماندهی سورنا ده هزار و تعداد افراد سپاه روم ۴۲ هزار نفر بود . استراتژی اصلی ارتش ایران در این نبرد، تیراندازی و جنگ و گریز بود درحالی‌که سپاه روم تحرک خاصی نداشت و تنها حالت دفاعی به خود گرفته بود.

پائی به پیش می نهم و پائی از عقب جنگ و گریز می کنم اندر نبرد پا

امپراتور جدید قوای رومی را به سوی شمال حرکت می‌دهد ولی با تعقیب و جنگ و گریز ارتش ایران مواجه می‌گردد. با رسیدن سپاه روم به سامرا، ژوویان از شاهنشاه ایران درخواست صلح می‌کند و در مذاکرات انجام شده، معاهده صلحی بین دو کشور منعقد می‌گردد. بر اساس این معاهده، شهرهای نصیبین و سینگارا با همه دژهایشان به ایران سپرده شدند و روم متعهد شد که هیچ دخالتی در امور ارمنستان نداشته باشد که عملاً دست شاپور را برای ضمیمه کردن این منطقه باز گذاشت. آرشاک دوم شاه ارمنستان که بدون حامی مانده بود، توسط شاهنشاه ایران زندانی شد و یک سال بعد در ۳۶۹ میلادی خودکشی کرد.

مقصود از این سیاست جنگ و گریز یک چند دیگر ادامه طوفان است

نمادهای بهاری شاید بیش از همه به شاعران «آرمانگرا» یاری رساندند. برخی از این آرمانگرایان که بیشتر به گروه‌های چپ وابسته بودند، در جنگ و گریز با سانسور، این توانایی را یافتند که «ممنوعه»ها را در لابلای نمادهای بهاری پنهان کنند.

موسیقی زمستان توصیفی است. این توصیف از دو زاویه انجام شده یکی بازسازی تصویرهای شعر که عمدتاً به وسیله خط آواز و بخشی از مطالب که این خط را در بر می‌گیرد انجام شده و دیگری بازسازی مفهوم «زمستان» که کلی تر و در برگیرنده ابعادی بمراتب وسیع تر از ابعاد شعر است. این دو شکل توصیفی در طول قطعه در یک جنگ و گریز دایمی بوده و برخی لحظه‌ها در تقابل یکدیگر قرار می‌گیرند. از این رو محتوای «زمستان» روندی پر تضاد را با توجه به دو شکل توصیفی فوق در بر می‌گیرد.

آنتوان سپاه روم را از همان مسیر آذربایجان به سوی مرز ایران حرکت داده و دستور عقب‌نشینی داد ولی از روز چهارم عقب‌نشینی تا زمانیکه به رود ارس رسیدند، به طور دائم مورد حملات جنگ و گریزی ارتش ایران قرار داشتند. این حملات در دنیای امروز به نام جنگ‌های پارتیزانی شناخته می‌شود که اشاره به شیوه نبرد پارت‌ها دارد. عقب‌نشینی سپاه روم تا رسیدن به ارس ۲۷ روز به طول انجامید و صورت فاجعه باری به خود گرفت. گفته شده رومیان پس از خروج از آذربایجان یکدیگر را در آغوش می‌گرفتند و گریه‌کنان زمین را می‌بوسیدند.

سرانجام خواجه قشیری در سبزوار با قضاوت قاضی شارع و دستور ارغون‌شاه سر از بدنش جدا می‌شود و شیخ حسن جوری نیز پس از مدتی جنگ و گریز دستگیر و با وساطت قاضی شارع از اعدام رهایی و تبعید می‌گردد.

حسن آلادپوش (۱۳۲۱ – ۱۳۵۵) از اعضای فعال سازمان مجاهدین خلق ایران بود که به‌ هنگام جنگ و گریز مسلحانه با نیروهای ساواک و کمیته مشترک ضدخرابکاری کشته شد.

در کتابچه تاریخچه فلز و سلاح در ایران، پیرامون چگونگی حمل زنبورک با شتر آمده است: «برای حمل زنبورک از شتر کمک می‌گرفتند، بدین ترتیب که روی کوهان شتر جهاز مخصوصی قرار می‌دادند و زنبورک روی آن نصب می‌شد و در همان محل نیز آن را شلیک می‌کردند، و در طرف چپ جهاز هم در کیسه محتوی باروت سیاه و گلوله آهنی آویزان می‌کردند. در هنگام نبرد، زنبورکچی فتیله ای بلند به کمر خود می‌آویخت و بر روی شتر می‌نشست و به سمت دشمن حمله می‌برد و به جهت تبحری که در استفاده از زنبورک داشت، می‌توانست در حال حرکت یا نشسته بر شتر، زنبورک را پر کرده و شلیک نماید و با کمک روش جنگ و گریز به سرعت جای خود را تغییر دهد و بی نظمی در سپاه دشمن اندازد.»

گذشته از این خشتریته به توانایی متحدان صحرانشین خویش و تاکتیک خاص ایشان یعنی تیراندازی در حال سواری و جنگ و گریز واقف بوده است. با این روش ستون‌های لشکر آشور را در نقاط دور از قلاع محصور متفرق می‌کردند و این خود دسته‌های مادی را از اینکه با صفوف فشردهٔ پیادگان سنگین اسلحهٔ آشوری پیکار کنند معاف می‌کرد و در نتیجه قیام کنندگان می‌توانستند تمام نیروی خویش را برای محاصرهٔ دژها متمرکز کرده و بکار اندازند.

زد به لشگر شاه دین با تیغ تیز گرم شد هنگامۀ جنگ و گریز

آنتوان در خارج از شهر با دسته‌های ارتش ایران مواجه شد که به طور دائم به صورت جنگ و گریز به سپاه روم حمله می‌کردند. حتی نظامی‌های شهر فراد نیز از شهر خارج شده و به ارتش روم حمله می‌کردند.