جفت سر راهی

عوامل ایجادکنندهٔ قرار عرضی: جفت سر راهی، هیدرآمنیوس (افزایش مایع آمنیوتیک)؛ ناهنجاری‌های رحمی و مولتی پار بودن مادر (چندزا)

نخستین دلیل چنین خونریزی‌هایی، وجود جفت سر راهی است؛ یعنی جفتی که در پایین رحم یا بسیار نزدیک به داخل دهانه رحم قرار دارد. این وضعیت تقریباً در ۴ مورد از ۱۰۰۰ بارداری رخ می‌دهد و معمولاً باید با زایمان از طریق سزارین برطرف شود. همچنین جدا شدن جفت (که طی آن جدا شدن زودرس جفت از دیوارهٔ رحم رخ می‌دهد) ممکن است منجر به خونریزی زایمانی شود که گاهی از نوعِ «خونریزی پنهان» است. این تشخیص همیشه باید پس از ضربه‌های شدید به بدن مادر (مثلا در جریان تصادف وسایل نقلیه موتوری)، سقوط یا زمین خوردن مد نظر باشد.

عارضه چسبندگی جفت در زنان باردار یکی از عوامل مرگ شماری از زنان باردار در اثر خونریزی‌های شدید است. در بارداری‌های با سزارین قبلی که همراه با جفت سر راهی هستند، میزان بروز چسبندگی جفت بیشتر است که این عارضه در صورت تشخیص و پیش‌بینی و آمادگی تیم درمانی (رزرو فراورده‌های خونی به مقدار کافی، اطلاع قبلی و حضور به موقع متخصصان جراحی و اورولوژی و…) تا حد زیادی قابل اجتناب است.

در یک مطالعه بین زنانی که با جفت سر راهی به بیمارستان مراجعه کرده بودند ۱۳ ٪ با درد زایمان، ۸۲ ٪ با خون‌ریزی واژینال و ۵٪ با آبریزش مراجعه کرده بودند.

دلایل خونریزی قبل و حین زایمان عبارتند از: عفونت گردن رحم، جفت سر راهی، جداشدگی جفت و پارگی رحم. علل خونریزی بعد از زایمان عبارتند از انقباض ضعیف رحم، احتباس محصولات حاملگی در رحم و اختلال انعقاد خون.