جفت ساز

معنی کلمه جفت ساز در لغت نامه دهخدا

جفت ساز. [ ج ُ ] ( اِ مرکب )نوعی از فنون و هنرهای سازندگی. صفتی از صفات ذوی الاوتار است و آن سه نوع میباشد:جفت ساز، راست ساز و یک ونیم ساز. ( برهان ) :
آسمان بر جفت ساز زهره این ره میزند.مجیر بیلقانی.دگر نسبتی را که دانست باز
درآورد نغمه به آن جفت ساز.نظامی ( اقبالنامه چ وحید ص 88 ).آنجا که جفت ساز سر خامه ات بود
لحنی بود تمام که نام نوا برند.کمال الدین اسماعیل.به تاب گیسوی چنگ و به جفت ساز رباب.روحی.رجوع به ذوی الاوتار شود.

معنی کلمه جفت ساز در فرهنگ فارسی

( صفت )۱- سازند. روح. ۲- ( اسم ) نوعی از سازندگی . ۳- صفتی از صفات سازهای ذوی الاوتار که جفت ساز و راست ساز و یک و نیم ساز باشد.

جملاتی از کاربرد کلمه جفت ساز

آنجا که جفت ساز سرخامه ات بود لحنی بود تمام که نام نوا برند
تراکم آسیلوئین یک واکنش جفت سازی کاهشی میان دو استر با استفاده از فلز سدیم به منظور تولید آلفا-هیدروکسی معروف به آسیلوئین است.
ز رقص درشکند سقف این نوا خانه چو جفت ساز کنم کلک خویش را بر ساز