جانان دوست

گرچه جانان دوست دارد دشمنی با دوستان دشمن جان خودست آنکس که برگردد ز دوست

گر جهان دشمن جانند مرا جانان دوست همه مغز است نصیب من و از آنان پوست

خدا شو گر تو جانان دوست داری تو مغزی چون نظر با پوست داری