جان رفتن. [ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) هلاک شدن. مردن : باللّه که دل از تو بازنستانم ور در سر کار خود رود جانم.سعدی.جان رفت و بسی نماند ما را سودای کسی نماند ما را.شاپور طهرانی ( از ارمغان آصفی ).
معنی کلمه جان رفتن در فرهنگ فارسی
مردن
جملاتی از کاربرد کلمه جان رفتن
سایه جان رفتنی استیم بمانیم که چه زنده باشیم و همه روضه بخوانیم که چه
رخت بکش زین دیار هین که ازین تنگنا یوسف جان رفتنی است جانب مصر بقا
ره که باید به پای جان رفتن با خر و بار چون توان رفتن؟
پس طریق تو بفرمان رفتن است بیخودی در وادی جان رفتن است