جان بر لب رسید

چون دلم خون گشت و جان بر لب رسید چاره جان داروی دل چون کنم

ز شوقش چونکه جان بر لب رسیدی شدی و قصر او از دور دیدی

گواهست آتش شوقی که دارم که جان بر لب رسید از انتظارم

ز عشقت شب به بیداری به روز آرم شب تاری ببخش ار رحمتی داری که جان بر لب رسید ای جان