جامع نیشابور
جملاتی از کاربرد کلمه جامع نیشابور
خیابان فِردوسی یا خیابان عَراق یکی از خیابان‌های اصلی و قدیمی شهر نیشابور است که به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم میشود.پیش از نام گذاری به نام فردوسی و نصب تندیس فردوسی در این خیابان، اهالی نیشابور نام خیابان عراق (به واسطه دروازه عراق) بر این خیابان می نهادند و این نام هنوز کاربرد دارد.در راستای این خیابان مسجد جامع نیشابور و بازار تاریخی نیشابور و چند بانک قرار دارد.این خیابان از شمال به میدان آزادی و شهرک باغرود و از جنوب به میدان فردوسی و جاده نیشابور به کاشمر منتهی میشود.
خیابان امام (خمینی) (پیشتر: خیابان پهلوی) یکی از خیابان‌های اصلیِ مرکزِشهر نیشابور است. این خیابان از میدان بی‌بی شطیطه تا پنج راه ادامه دارد و از این نظر طویل‌ترین خیابان شهر نیشابور امروزین به‌شمار می‌آید. بیشتر تظاهرات و راهپیمایی‌ها پیش و پس از انقلاب اسلامی ایران در این خیابان اتفاق افتاده است. بازار تاریخی نیشابور، کاروانسرای شاه‌عباسی نیشابور ، مسجد جامع نیشابور، آب‌انبار و بازار نو، حمام مرمر، عمارت و باغ امین الاسلامی، دبیرستان‌حکیم عمر خیام، باغ ملی نیشابور و چهار راه مرکزی در طول این خیابان قرار دارند. همچنین ساختمان ۱ شهرداری نیشابور، سینما شهر فیروزه و چند بانک و اداره مهم در راستای این خیابان بزرگ قرار دارد.
بر اساس طرح جامع نیشابور مصوب سال ۱۳۹۴ اداره راه و شهرسازی استان خراسان رضوی، برنامه ای برای احداث پارک بامی (بام نیشابور و منطقه تپه پایه ۱) و پارک جنگلی (پشت اداره هواشناسی نیشابور) و چندین هتل و اقامتگاه بومگردی در این منطقه ایجاد شده‌است. از جمله روستاهای مهم دیگری که در منطقه تقاطعی این جاده با جاده ۴۴ کشوری قرار دارند می‌توان به روستاهای فوشنجان، حمید آباد، فرخک، غار، رود و … اشاره نمود. هرگونه تغییر و رونق در این جاده می‌تواند بر روی اقتصاد یا محیط زیست نیشابور، و روستاهای اطراف این منطقه تأثیر بسزای مثبت یا منفی داشته باشد.