تیر هوائی

معنی کلمه تیر هوائی در لغت نامه دهخدا

تیر هوائی. [ رِ هََ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) تیری که به هوا اندازند؛ یعنی بسوی آسمان اندازند. ( غیاث اللغات ). تیری که بر هوا اندازند و نشانه معین ندارد. ( آنندراج ) :
مده چو تیر هوائی بباد عمر عزیز
کشیده دار کمان تا نشان شود پیدا.صائب ( از آنندراج ). || قسمی از آتشبازی. ( غیاث اللغات ). قسمی از آتشبازی و آن را تیر آتشبار نیز گویند.( آنندراج ) :
امشب ز دخان به روی مه نیل کشند
جرم مه و خور پهلوی قندیل کشند
از تیر هوائی شد اگر فرماید
در چشم ستاره آتشین میل کشند.ظهوری ( از آنندراج ).تغییر وضع گر همه یکدم شود چو شست
در حسرت ترقی تیر هوائیم .کلیم ( از آنندراج ).

معنی کلمه تیر هوائی در فرهنگ فارسی

تیریکه به هوا اندازند یعنی بسوی آسمان اندازند تیرکه بر هوا اندازند و نشانه معین ندارد

جملاتی از کاربرد کلمه تیر هوائی

از حسن اتفاق مگربرهدف خورد تیر هوائیی که نباشد نشانه اش
که همچو تیر هوائی بخویش رفعت بست که نه ترقی او مایه تنزل شد
بهزاد بلور در مقاله‌ای برای وبلاگ بی‌بی‌سی فارسی نوشته بود که در روزهای انقلاب ۱۳۵۷ ایران، با مسلسل‌های یوزی غارت‌شده از پادگان‌ها که به دست مردم افتاده بود در خیابان تیر هوائی می‌زدیم.