تیده

در سال ۱۸۴۵ آدولف تیده مان، با (کلودین ماری بیرجیت)، ازدواج کرد و تا آخر عمر در دوسلدورف ساکن شد. هر چند در این دوره او بارها به نروژ و مراکز مهم فرهنگی در اروپا سفر کرد.

آدولف تیده مان، ترسیم زندگی و آداب و رسوم کشاورزان نروژی را به تکلیفی برای خود تبدیل کرده بود.

آدولف تیده مان، با پول حاصل از فروش این اثر در سال ۱۸۴۱ به همراه برادرش امیل، به مونیخ و روم رفت و در آنجا استادان نقاشی معاصر و رنسانس را مطالعه کرد.

آنها صاحب ۵ فرزند شدند: آیگن (۱۸۷۳) ریچارد (۱۸۷۴) کلارا (1877) تیده (1882) و اِلن (۱۸۹۰).[نیازمند منبع]

تیده مان، در سال ۱۸۴۱، با اولین نقاشی تاریخی خود با موضوع سخنرانی گوستاو واسا در کلیسا نظر بسیاری را به خود جلب کرد. اثری که بلافاصله توسط انجمن هنری محل خریداری شد.

آدولف تیده مان، در تابستان ۱۸۴۳ میلادی، به قصد آشنایی بیشتر با روستاهای دورافتاده کشور خود نروژ، سفری طولانی به جنوب نروژ را آغاز کرد. در این سفر مطالعاتی، آدولف تیده مان، ابتدا از فراز کوه‌ها و از میان درّه‌های استردیلن گذر کرد و به منطقه گودبراندزدالن رفت. از آنجا سپس در رد پای اولاو مقدس و افسانه‌های مربوط به او، راهی هاردانگر شد. در واقع هدف اصلی آدولف تیده مان، در این سفر، جمع‌آوری، شواهد و مدارک تاریخی برای خلق یک تابلوی هنری تاریخی بود.

اتحادیه جهانی حفاظت از محیط زیست در سال ۲۰۰۷ میلادی پنج عارضه طبیعی را به فهرست میراث جهانی اضافه کرد که پارک ملی تیده یکی از آن پنج شگفتی از فهرست میراث طبیعی جهان معرفی شد.

آدولف تیده مان، پس از ۵ سال اقامت در کپنهاگ، در سال ۱۸۳۷ میلادی عازم آلمان شد و به آکادمی هنر در دوسلدورف رفت، جایی که در حال تبدیل به یکی از برجسته‌ترین مراکز هنری آن زمان بود.

درکل، زندگی آدولف تیده مان، از جهات بسیاری در اواخر دهه ۱۸۴۰، همراه با موفقیت بود.

آدولف تیده مان، در سفرهایی که به تدریج تعداد آنها افزایش یافته و درمجموع در سال ۱۸۷۵میلادی در آخرین سفر تعداد آنها به ۱۵ رسید؛ با روستاهای نروژ از نزدیک آشنا شد.