تکلی

تکلی ۱۰۰ کیلومترمربع مساحت و ۲۹٬۹۶۰ نفر جمعیت دارد.

در ۱۹۵۴ مجسمه برنزی ۲٬۸ متری ساختهٔ ینو گرانتنِر از تکلی در میانهٔ راست میدان قهرمانان قرار داده شده‌است (در ابتدا مجسمه‌ای از ماریا ترزا در این مکان ایستاده بود). در زیر مجسمه تابلویی با کتیبهٔ «کوروتس‌های تکلی در نبرد سیکسو، ۱۶۷۹ لابانتس‌ها را شکست می‌دهند» قرار دارد.

خاکستر تکلی به همراه خلعت، پرچم و نقش‌برجستهٔ آرامگاهش در ازمیت طی مراسمی در اکتبر ۱۹۰۶ به کشمارک، کلیسای لوتری شهر زادگاهش منتقل شد.

در ۱۶۸۶، تکلی از سیاهچال آزاد شد و در چندین نبرد کوچک شرکت کرد که منجر به شکست بود. در ۱۶۹۰ پس از مرگ آپافی در پیروزی در نبرد زرنشت موفق شد عنوان پرنس ترانسیلوانی را از باب عالی کسب کند. پس از این پیروزی او توانست همسرش را به وسیلهٔ تعویض با چند زندانی آزاد کند.

ایمره تکلی در قلعهٔ کشمارک در شمال پادشاهی مجارستان (اسلواکی امروز) به دنیا آمد. او و سه خواهر (و دو برادر که در کودکی از دنیا رفتند) ثمرهٔ ازدواج گراف ایشتوان تکلی (‎۱۶۲۳–۱۶۷۰) از زمینداران و متمولین شمال مجارستان و ماریا دیولافی[الف] (‎۱۶۳۷–۱۶۵۹) نوهٔ پرنس ترانسیلوانی بود و با این حساب اراضی عظیم ترانسیلوانی نیز به دست خاندان تکلی می‌افتاد. پس از مرگ زودهنگام مادر در ۲۲ سالگی، پدرش به تنهایی تا آخر عمر فرزندان را بزرگ کرد. ایشتوان تکلی در توطئه ناموفق وشلینی (۱۶۷۰) بر ضد هابسبورگ شرکت جسته بود و در آن مدت فرزندش ایمره مجبور شد به لهستان و از آنجا به ترانسیلوانی بگریزد. او در ۱۶۷۸ از تبعید به خانه بازگشت و رهبری شورشیان کوروتس را به عهده گرفت.

فرعون ز فرعونی آمنت به جان گفته بر خرقه جان دیده ز ایمان تکلی دیگر