تکتف
معنی کلمه تکتف در فرهنگ فارسی
معنی کلمه تکتف در دانشنامه اسلامی
در اینکه تکتّف عبارت است از خصوص نهادن کف دست راست بر پشت دست چپ یا مطلق نهادن یکی از دو دست بر دیگری در حال قرائت نماز، اختلاف است.
حکم تَکَتُّف
حکم تکتّف هم از جهت تکلیفی مورد بحث قرار گرفته و هم از جهت وضعی.
← حکم تَکَتُّف از جهت تکلیفی
۱. ↑ مجمع الفائدة، ج۳، ص۵۱-۵۰.
...
[ویکی حج] تَکَتُّف به معنای این است که نماز گزار در حال قیام در دستانش را روی هم بگذارد و آن ها را بالا آورد و روی شکم یا بالای آن قرار دهد، به گونه ای که کف دست راست بر پشت دست چپ نهاده شود.
در منابع فقهی، این مفهوم گاه با تعابیری چون تَکتیف، تَکفیر، وَضع، قَبض و ضَمّ یاد می شود. تکتف به عنوان سنّتی مستحب و مورد تاکید هنگام قیام نماز در میان اهل سنت به شمار می رود و حتی به صورت شعار بیشتر آنان درآمده است؛ اما در فقه امامی، بر بدعت بودن و حرمت و ممنوعیت آن تاکید شده است.
بر پایه منابع حدیثی امامیه، پیشینه تکتف به ایرانیان زردشتی بازمی گردد که به احترام حاکمانشان دستان خود را بر سینه می نهادند. پس از رخ دادن نبردی میان اعراب و ایرانیان در روزگار خلیفه دوم، اسیران ایرانی را نزد خلیفه آوردند. آنان دست های خود را بر سینه نهاده بودند. عمر بن خطاب سبب این کار را پرسید و پاسخ شنید که این نوعی احترام است. خلیفه از این کار شادمان شد و دستور داد در نماز نیز آن را انجام دهند. در متون روایی اهل سنت، تکتف به پیامبر(ص) و شماری از صحابه نسبت داده شده است، اما اختلاف آرای مذاهب اهل سنت در اصل تکتف و شرایط و چگونگی آن از ادله ضعف انتساب آن به پیامبر(ص) است.
جملاتی از کاربرد کلمه تکتف
اکثر اهل سنت (حنفی، حنبلی و شافعی) تکتف را سنت پیامبر به شمار می‌آورند و گرچه آن را واجب نمی‌دانند ولی آن را مستحب می‌دانند.
در مورد تکتف میان مسلمانان اختلاف نظر هست و برخی آن را مستحب و برخی دیگر آن را باطل کننده نماز می‌دانند.