توپلیوس

معنی کلمه توپلیوس در لغت نامه دهخدا

توپلیوس. [ ت ُ پ ِ ] ( اِخ ) شاعر فنلاندی ( 1818 - 1898 م. ). وی دارای ذوق رمانتیک بود و تحت تأثیر مکتب فرانسه قرار داشت. ( از لاروس ).

جملاتی از کاربرد کلمه توپلیوس

توپلیوس در خانه‌اش میراثی‌اش در کوویونیمی، جایی که بزرگترین آثار خود را نوشت، درگذشت. وی در گورستان هیتانیمی در هلسینکی به خاک سپرده شده‌است.
توپلیوس در سال ۱۸۳۳ دانشجوی دانشگاه هلسینکی شد، مدرک کارشناسی خود را در سال ۱۸۴۰ دریافت کرد، مدرک فوق لیسانس تاریخ را در سال ۱۸۴۴ و در سال ۱۸۴۷ پس از دفاع از رساله خود دربارهٔ عرف ازدواج در بین فنلاندی‌های باستان دکترای خود را دریافت کرد.
توپلیوس از ۲۵ سالگی نویسندگی و سرودن شعر را به عنوان یک کار جدی و یک علاقه بی‌حد دنبال کرد. او به مدت ۱۰ سال از ۱۸۴۵ تا ۱۸۵۵ یک شاعر غزل‌سرا شناخته شده بود.
توپلیوس زاده شهر نیکارلبی در غرب فنلاند و سوئدی زبان بود و بسیاری از نوشته‌هایش مربوط به تاریخ فنلاند را به این زبان نوشت.
پرچم مدرن فنلاند براساس طرحی از توپلیوس در حدود سال ۱۸۶۰ ساخته شد.
در سال ۱۸۵۴، توپلیوس به عنوان استادیار تاریخ فنلاند در دانشگاه هلسینکی انتخاب شد. در سال ۱۸۶۳ اولین استاد تمام تاریخ فنلاند، روسیه و شمال اروپا شد و این کرسی را تا ۱۸۷۶ در اختیار داشت. وی از سال ۱۸۷۵ تا سال ۱۸۷۸ رئیس دانشگاه هلسینکی شد و یکسال بعد با درجه استاد ممتاز بازنشسته شد.
توپلیوس هدفش پرورش وطن‌پرستی قوی فنلاندی بود. برخی اشعار او بعدها با موسیقی ژان سیبلیوس یک ترکیب سیاسی و ملی‌گرایی اصیل را ترویج می‌نمود.
گذشته از تاریخ، تحصیلات آکادمیک وی برای دوره‌هایی به الهیات و پزشکی اختصاص داشت. توپلیوس ابتدا به استخدام کتابخانه دانشگاه هلسینکی درآمد و هم‌زمان در دانشکده تاریخ دروس مربوط به تاریخ و آمار و زبان سوئدی را تدریس می‌کرد.