تواریخیان. [ ت َ ] ( اِ مرکب ) ترکیب شاذ و برخلاف قاعده از «تواریخ » ج ِ تاریخ + «َی » علامت نسبت + «َان » علامت جمع فارسی. تاریخ نویسان و تاریخ دانان : و از علماء و تواریخیان فرس و عرب که محل اعتماد بوده اند. ( فارسنامه ابن البلخی ص 8 ). در نام وعدد ایشان [اشکانیان ]، میان تواریخیان و نسابت خلاف بسیار است. ( فارسنامه ابن البلخی ص 16 ).... به قول تواریخیان فرس و اما تواریخیان عرب گفته اند... ( فارسنامه ابن البلخی ص 42 ). رجوع به تاریخ و تواریخ شود.
جملاتی از کاربرد کلمه تواریخیان
تواریخیان گفتند که: عیسی سی و سه ساله بود که او را بآسمان بردند از بیت المقدس شب قدر از ماه رمضان و سی ساله بود که از آسمان بوی وحی آمد.