ته خانه. [ت َه ْ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) مکانی که در زیرزمین سازند و در ایام گرما، در آنجا نشینند، به عربی آن را مطموره و به فارسی نهانخانه نیز گویند. ( آنندراج ). زیرزمین. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). زیرزمین و غار و مغاره. ( ناظم الاطباء ) : نواب معزی الیه که از ترس گلوله توپ ، ته خانه ای بجهت خود از حفاران کنده و در آنجا مقیم بود. ( مجمل التواریخ گلستانه ). || آخرین اسباب کم ارز خانه. آنچه باقیمانده است از چیزهای کم بها بعد از فروش اسباب خانه. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به ته و ترکیبهای آن شود.
معنی کلمه ته خانه در فرهنگ فارسی
مکانی که در زیر زمین سازند و در ایام گرما در آنجا نشینند بعربی آن را مطموره و به فارس نهانخانه نیز گویند زیر زمین
جملاتی از کاربرد کلمه ته خانه
دلم شد ز گرمی درین دشت دور به ته خانه خاک، راضی چو مور