تقسیم کار جنسی

از سوی دیگر، فعالیت‌های تولیدمثلی مانند بارداری، شیردهی و مراقبت از کودک مانع عمده‌ای برای مشارکت زنان در بیشتر فعالیت‌های تولید اقتصادی می‌شود. آسیب‌پذیری زنان در طول این دوره‌های بحرانی، اتکای آن‌ها را به تدارکات مردان افزایش می‌دهد. به طوری که هر چه زنان فرزندان بیشتری داشته باشند، زمان و انرژی کمتری را صرف فعالیت‌های غیر باروری می‌کنند. در جوامع اولیه بشری زمانی میانگین طول عمر زنان احتمالاً کمتر از ۲۸ سال و مرگ و میر نوزادان ۷۰ تا ۷۵ درصد بوده است، در این جوامع، برای بقای قبیله، زنان همواره در طول عمر کوتاه خود یا حامله بودند یا شیر می‌دادند؛ بنابراین یک تقسیم کار جنسی ایجاد شد که کارکرد داشت و مورد تأیید زن و مرد بود.