معنی کلمه تقرع در لغت نامه دهخدا تقرع. [ ت َ ق َرْ رُ ] ( ع مص ) برگشتن از پهلو به پهلو. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). یقال : بت اتقرع ؛ ای اتقلب و لاانام. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ).
جملاتی از کاربرد کلمه تقرع يا اباذر! مادمت فى الصلاة فانك تقرع باب الملك الجبار و من يكثر قرع باب الملكفانه يفتح له ؛ مادمت فى الصلاة فانك تقرع باب الملك الجبار، و من يكثر قرع باب الملك يفتح له