تغریب

کنار شبی یا تغریب شامگاهی (غروب سالانه)، به آخرین زمان دیده شدن یک ستاره یا سیاره (پس از غروب خورشید، اندکی بالای افق غربی) برای آخرین‌بار در سال گفته می‌شود. تغریب آخرین شبی است که ستاره یا سیاره، کمی پس از غروب خورشید اندکی بالای افق غربی لحظات کوتاهی دیده شده و بلافاصله غروب کرده یا در بالای افق محو می شود. در شبهای بعد از تغریب، ستاره دیگر در آسمان شب دیده نخواهد شد. تا اینکه پس از چندین روز یا ماه مجددا در حالت تشریق (طلوع سالانه) قبل از طلوع خورشید مجددا آشکار شود.

و اگر زانی یا زانیه نه محصن باشد، حدّ وی، اگر آزاد باشد صد تازیانه است، و اگر بنده بود یا کنیزک پنجاه تازیانه. و بر روی وی نزنند، و بر جایی که مقتل بود نزنند، امّا بر سر زنند که جای شیطان سر است، و قهر شیطان در آن است، کذلک قال ابو بکرو یک سال او را از وطن خویش بیرون کنند، اگر آزاد باشد و اگر بنده، و اگر مرد باشد یا زن، الی مسافة تقصر فیها الصّلاة. و بمذهب ابو حنیفة (رض) تغریب نیست و چون حدّی از حدود شرع واجب شود بر کسی، البتّه روا نباشد که در آن شفاعت کنند، که مصطفی (ص) گفت: من حالت شفاعته دون حدّ من حدود اللَّه فقد ضادّ اللَّه.