ترتیب فعلی

جمع و تألیف قرآن به شکل زمان حاضر در یک زمان انجام نشده و این کار به دست افراد و گروه‌های مختلف صورت گرفته‌است. البته برخی معتقدند قرآن در زمان محمد و با نظارت وی جمع‌آوری شده، هر چند او شخصاً قرآن را ننوشته، یا جمع‌آوری آیات را انجام نداده‌است. اینان معتقدند که ثبت آیات در سوره‌های مختلف توقیفی است و با دستور محمد صورت گرفته‌است و باید تبعیت کرد هر چند لازمه حفظ همه قرآن ترتیب فعلی آن نیست. برخی هم بر این باورند که قرآن بعد از مرگ محمد توسط صحابه‌اش جمع‌آوری شده‌است.

در سراسر تنخ اشاراتی به آفرینش جهان شده است، اما معروف‌ترین آن‌ها داستان آفرینشی است که در سفر پیدایش گنجانده شده است – آن هم نه یک داستان، بلکه دو داستان؛ مشخصهٔ داستان اول، استفاده از نام الوهیم برای آفریدگار است. الوهیم معانی مختلفی چون «خدا» یا «ایزد» می‌تواند داشته باشد، اما نام شخصی نیست. در داستان دوم (آدم و حوا) آفریدگار یهوه الوهیم نام دارد. یهوه نام خدای اسرائیل است. اگرچه داستان آدم و حوا در ترتیب فعلی پس از داستان اول آمده، اما در واقع قدیمی تر از آن است.