تخوض

معنی کلمه تخوض در لغت نامه دهخدا

تخوض. [ ت َ خ َوْ وُ ] ( ع مص ) به تکلف خوض کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ) ( المنجد ).

جملاتی از کاربرد کلمه تخوض

مـسـاله رعـايـت عدالت حتى در مورد قاتل در آن حد و پايه است كه در وصاياى امير مؤ منانعلى (عليه السلام ) مى خوانيم كه فرمود: يا بنى عبد المطلب لا الفينكم تخوضون دماءالمـسـلمـيـن خـوضا تقولون قتل امير المؤ منين ، الا لاتقتلن بى الاقاتلى ، انظروا اذا انامت منضـربـتـه هـذه فـاضـربـوه ، ضـربـة بـضـربـة ، و لا تـمـثـلوابـالرجـل : (اى فـرزنـدان عبد المطلب ! مبادا بعد از شهادت من در خون مسلمانان غوطه ورشويد و بگوئيد امير مؤ منان كشته شد، و به بهانه آن خونهائى بريزيد، آگاه باشيدتنها قاتل من ( عبد الرحمن بن ملجم مرادى ) كشته خواهد شد

( يا بنى عبدالمطلب ، لاالفينكم تخوضون دماء المسلمين فرضا، تقولون :قتل اميرالمومنين ، الا لايقتلن بى الا قاتلى . انظروا اذا انا مت من ضربته هذه ، فاضر بوهضربة بضربة . (521) )