تبر دسته

معنی کلمه تبر دسته در لغت نامه دهخدا

تبردسته. [ ت َ ب َ دَ ت َ / ت ِ ] ( اِ مرکب ) دسته تبر. چوبی کوتاه که در تبر گذارند.

معنی کلمه تبر دسته در فرهنگ فارسی

دسته تبر چوبی کوتاه که در تبر گذارند

جملاتی از کاربرد کلمه تبر دسته

دومین مشاهده گزارش شده در غروب ۲۹ اکتبر ۱۹۷۰ رخ داد، زمانی که پل فیلیپس، نگهبان ساختمان، به مردی که در ایوان خانه ای ناتمام ایستاده بود، در کینگز پارک غربی در جاده گینه نزدیک شد. فیلیپس گفت که این مرد لباس خرگوش خاکستری، سیاه و سفید به تن داشت و حدود ۲۰ سال سن داشت، قد ۵ فوت و ۸ اینچ (۱.۷۳ متر) و وزنش حدود ۱۷۵ پوند (۷۹ کیلوگرم) بود. مرد با تبر دسته بلند شروع به خرد کردن در ایوان کرد و گفت: "شما داری تجاوز می کنی. اگر نزدیک تر شدی، سرت را برمی دارم."
تبر نمونه‌ای از ماشین ساده است. تبرهای دستی برای نخستین بار حدود ۱٫۵ میلیون سال پیش مورد استفاده قرار گرفتند. در دوره پارینه‌سنگی نخستین برای ساختن تبر سنگ را طوری تراش می‌دادند که نوکِ آن تیز و سطح آن پهن شود. در دوره نوسنگی تبر دسته دار ساخته شد. غارنشینان دوره نوسنگی که آثارشان در تنگ پِدْبان در کوه‌های بختیاری دیده شده، از تبر سنگی استفاده می‌کرده‌اند.