تاریک جوی

معنی کلمه تاریک جوی در لغت نامه دهخدا

تاریک جوی. ( نف مرکب ) ظلمت طلب. بیراهه رو. منحرف. کجرو :
بپرسید کار پرستش بچیست
بنیکی یزدان گراینده کیست
چنین داد پاسخ که تاریک جوی
روان اندرآرد بباریک موی.فردوسی ( شاهنامه چ بروخیم ج 8 ص 2539 ).

معنی کلمه تاریک جوی در فرهنگ فارسی

( تاریک جو ی ) ( صفت ) ۱- ظلمت طلب . ۲- بیراهه رو منحرف کجرو.

جملاتی از کاربرد کلمه تاریک جوی

به پیش اندر افکند و پویان برفت بر آن ریگ تاریک جویان برفت
در شب تاریک جوی آن روز را پیش کن آن عقل ظلمت‌سوز را