تاتیوس

معنی کلمه تاتیوس در لغت نامه دهخدا

تاتیوس. ( اِخ ) تیتوس پادشاه کورها از اقوام قدیمی ایتالیا است در سال 745 ق.م. با رومیان جنگیده و با متحد خود رومولوس براهالی کوریوم و روم مدت پنجسال مشترکاً حکومت کرد و سپس بدست اهالی لاوینیوم به قتل رسید.

جملاتی از کاربرد کلمه تاتیوس

چون سپاهیان تاتیوس، به نزدیک پالاتینوس رسیدند، زنان سابینی که اسارت را خوش نداشتند، به این بهانه اسباب ترک جنگ را فراهم کردند که: اگر کوریاییان جنگ را ببرند، آنان شوهران خویش را از دست خواهند داد، و اگر ببازند، پدرانشان را.
بدین ترتیب، رومولوس، تاتیوس را برانگیخت که هردو با هم حکومت کنند و، با پیوستن طایفهٔ خود به لاتین‌ها، مملکت واحدی را پدیدآورند؛ از آن پس آزادگان رومی را، کوریایی یا کویریایی نامیدند.