تا زدن

یکی از برجسته‌ترین استادان از روش تا زدن مرطوب، اریک جویسل است که در زمینه حیوانات اوریگامی، انسان و موجودات افسانه ای تخصص داشت. او همچنین ماسک‌های اوریگامی ایجاد کرد. استادهای دیگری که از این روش استفاده می‌کنند رابرت جی لنگ و جان مونترول هستند.

تا زدن مرطوب یک تکنیک اوریگامی است که توسط آکیرا یوشیزاوا ساخته شده و از آب برای مرطوب کردن کاغذ استفاده می‌کند تا بتوان به راحتی آن را دستکاری کرد. این روند عنصری از مجسمه‌سازی را به اوریگامی اضافه می‌کند، که در غیر این صورت کاملاً هندسی است. تاشو خیس اغلب توسط استادان حرفه ای برای اوریگامی غیر هندسی مانند حیوانات استفاده می‌شود. تاهای‌های مرطوب معمولاً کاغذهای ضخیم‌تری نسبت به آنچه برای اوریگامی طبیعی استفاده می‌شود، دارند تا اطمینان حاصل شود که کاغذ پاره نمی‌شود.

به‌طور اصولی این خمیر به صورت ۲ لا، ۳ لا و ۴ لا تا زده می‌شود. روش ۴ لا خود دو نوع دارد؛ یا محل تا زدن هر بار در وسط خمیر است یا به صورت نامتجانس است. بدین صورت که ابتدا یک سوم خمیر بر روی خمیر یک سوم میانی خمیر تا می‌شود، یک سوم باقی‌مانده نیز از وسط تا شده، خمیر دو لا می‌شود سپس این دو لا از وسط تا شده، خمیر به صورت ۴ لا در می‌آید. در نوع ۳ لا در اثر ۶ بار باز و بسته شدن خمیر، تعداد لایه‌ها پس از پخت به ۷۳۰ لایه می‌رسد.

این بازی در محدوده مربع شکل یا مستطیل شکل به نام زمین بازی انجام می‌شود. حدود زمین بازی مشخص شده و بازیکنان به دو تیم یارکشی می‌شوند. اعضای یک تیم در سراسر زمین بازی پراکنده می‌شوند. اعضای تیم دیگر به صورت تک نفری و با حالت لِی لِی وارد زمین بازی شده و سعی در زدن (رساندن دست به بدن بازیکن تیم مقابل) بازیکنان تیم مقابل می‌کنند. در صورتی که از حالت لِی لِی خارج شوند سوخته و از بازی حذف می‌شوند. در صورتی که پای هر کدام از بازیکنان دو تیم از زمین بازی خارج شود آن‌ها خواهند سوخت. بازی تا زدن آخرین نفر باقی‌مانده در زمین ادامه خواهد داشت. در این هنگام جای دو تیم با هم عوض می‌شود.