بینادل

بجستند موبد فرستاده‌ای سخن‌گوی و بینادل آزاده‌ای

آئین شاهان پیشین درباره تاج‌گذاری از روی گفته شاهنامه چنین بوده است که موبد موبدان با سه تن از مردمان بینادل و خردمند تاج و تخت زرین را می‌آراستند تا هنگام به تخت نشستن شاه همه چیز فراهم باشد و چون شاه بر گاه می‌نشست موبد تاج زر را بر سر شاه می‌نهاد و دو رخ را به شادی بَر برِ شاه می مالید و سپس هرکس که نثار نزد پادشاه می برد. پادشاه آن را به خواهندگان می‌بخشید و به سپاهیان خود درم و دنار میداد.

از آن نامداران بسیار هوش یکی بود بینادل و راست گوش

هر یک اینان با همه بینادلی بوده اند از جان پرستار علی

سکندر چو آن پاسخ نامه دید خردمند و بینادلی برگزید

چو رستم که بد پهلوان بزرگ چو گودرز بینادل آن پیر گرگ

به خشکی چو پیل و به دریا نهنگ خردمند و بینادل و مرد سنگ

به سوی فریدون نهادند روی جوانان بینادل راه جوی

که دیدم ترا شاد و روشن‌روان هنرمند و بینادل و پهلوان

بسی آفرین خواند پیران بدوی که ای شاه بینادل و راست‌گوی

همه مهتران خواندند آفرین که ای شاه بینادل و پاک‌دین