بیل گر. [ گ َ ] ( ص مرکب ) ( از: بیل + گر ) سحاء. آنکه خاک و گل را از زمین رندد و باغبان که از بیل خیابان و غیره را آرایش دهد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
معنی کلمه بیل گر در فرهنگ فارسی
سحائ آنکه خاک و گل را از زمین رندد و باغبان که از بیل خیابان و غیره را آرایش دهد .
جملاتی از کاربرد کلمه بیل گر
کنم شیار به ناخن زمین، که بر دوشم بود ز بیل گران تر، کرشمهٔ حداد