بیدل شیرازی

معنی کلمه بیدل شیرازی در لغت نامه دهخدا

بیدل شیرازی. [ دِ ل ِ ] ( اِخ ) شهرت سید میرزا محمدرحیم ملقب به فخرالدوله متخلص به بیدل شاعر و طبیب ایرانی. ندیم و طبیب فتحعلیشاه قاجار ( سلطنتش 1212 تا 1250 هَ. ق. ) متوفی در شیراز. پدرش میرزا سید محمد طبیب اصفهانی بود و به درخواست کریم خان زند در شیراز سکنی گزید. بیدل ظاهراً در اوایل سلطنت محمد شاه قاجار در قم درگذشت. ( دایرة المعارف فارسی ). و نیز رجوع به مجمعالفصحاء ج 2 ص 82 شود.

معنی کلمه بیدل شیرازی در فرهنگ فارسی

شهرت سید میرزا محمد رحیم ملقب به فخرالدوله متخلص به بیدل شاعر و طبیب ایرانی ندیم و طبیب فتحعلی شاه قاجار متوفی در شیراز ٠

جملاتی از کاربرد کلمه بیدل شیرازی

میرزا محمد رحیم طبیب اصفهانی، حکیم‌باشی شاه سلطان حسین، عبدالباقی طبیب اصفهانی، حکیم‌باشی نادرشاه افشار، معتمدالدوله نشاط، از شعرای معروف عهد فتحعلی شاه قاجار، بیدل شیرازی، طبیب و ندیم فتحعلی شاه قاجار، نامی اصفهانی، وقایع‌نگار دوران کریم خان زند و مؤلف کتاب تاریخ گیتی‌گشا و میرزا محمدباقر ملاباشی از فقهای شیعه از نوادگان او هستند.
سید میرزا محمدرحیم بیدل شیرازی (نیز: حاجی میرزا رحیم)، شاعر و طبیب دوران قاجار بود. وی در طبابت با نام حکیم باشی شناخته می‌شد. در شعرهایش با نام بیدل تخلص می‌کرد. وی همچنین دارای لقب فخرالدوله بود.[نیازمند منبع]