بی صورتی

صورت از بی صورتی آمد برون باز شد کانّا اِلَیْهِ راجِعُون

اگر بی صورتی و بی نشانی پذیرفتی تو داری زندگانی

بی صورتی قرار ندارد دمی دلم در کار عشق کم نتوان شد ز بیستون

ای عشق این همه بشوی و تو پاک از این بی صورتی چو خشم اگر چه سنان شوی