بویط

معنی کلمه بویط در لغت نامه دهخدا

بویط. [ ب ُ وَ ] ( اِخ ) دهی است به مصر. ( منتهی الارب ). نام قریه ای است در صعید مصر. ( الانساب سمعانی ) ( لباب الانساب ).

جملاتی از کاربرد کلمه بویط

بویطی (به عربی: بویطی) یک روستا در سوریه است که در ناحیه سراقب واقع شده‌است. بویطی ۷۸۴ نفر جمعیت دارد.
اول آن که مرگ را کاره نباشد. و رسول (ص) گفت، «هرکه دیدار خدای دوست دارد مرگ را کاره نباشد». بویطی یکی را از زاهدان گفت، «مرگ را دوست داری؟» توقف کرد.گفت، «اگر صادق بودی دوست داشتی». اما روا بود که محبت بود و کاره بود تعجیل مرگ را نه اصل مرگ را که زاد آن هنوز نساخته باشد تا ساخته کند و نشان آن بود که در ساختن زاد بی قرار بود.