معنی کلمه بوالخلاف در لغت نامه دهخدا بوالخلاف. [ بُل ْ خ َ ] ( اِخ ) مخالفت کننده. کنیت ابلیس : چه شده است اگر مخالف سر حکم او نداردچه زیان که بوالخلافی پی بوالبشر نیاید.خاقانی.
جملاتی از کاربرد کلمه بوالخلاف چه شده است اگر مخالف سر حکم او ندارد چه زیان که بوالخلافی پی بوالبشر نیاید