بهار عجم

[ویکی فقه] بَهار عَجم، لغت نامه فارسی از جمله تألیفات مشهور هندی قرن دوازدهم، همراه با شواهد ادبی است.
این اثر تألیف لاله تیک چند (پیک چَند یا لالاتیک ) متخلص به بهار، و مشتمل بر حدود ده هزار واژه است مؤلّف، که خود شاعر بوده، از جوانی به تحقیق در لغات فارسی و اصطلاحات و امثال آثار معاصران و گذشتگان پرداخته و در بیست سال آن ها را از کتاب های مشهور و دیوان های شاعران جمع آوری کرده و سرانجام در پنجاه و سه سالگی به تألیف بهار عجم پرداخته است. سال تألیف آن را به حساب جُمّل «یادگار فقیر حقیر بهار» برابر با ۱۱۵۲ ذکر می کند. 
← چگونگی ترتیب لغات در بهار عجم
(۱) لاله تیک چند بهار، بهارعجم، چاپ مولوی هادی علی، لکهنو ۱۳۳۴/ ۱۹۱۶.
(۲) محمدعلی داعی الاسلام، فرهنگ نظام، تهران ۱۳۶۲ـ ۱۳۶۴ ش.
(۳) محمد دبیرسیاقی، فرهنگ های فارسی و فرهنگ گونه ها، تهران ۱۳۶۸ ش.