بندگی کردن

بندگان را بندگی کردن نشاید تا توان پاسبان بام و در فغفور و قیصر داشتن

کنون زین دو بگزین یکی ناگزیر اگر بندگی کردن از دار و گیر

عالم از بهر بندگی کردن از فلک طوق ساخت در گردن

و معروف است که ملائکه پیوسته اندر طاعت‌اند و عبادت. مشربشان از طاعت است و غذاشان از عبادت؛ از آن‌چه روحانی‌اند و نفسشان نیست و زاجر و مانع بنده از طاعتِ خدای، نفسِ بد فرمای بود هر چند که وی مقهورتر می‌شود طریق بندگی کردن سهل‌تر می‌شود و چون نفس فانی شود غذا و مشرب او عبادت گردد؛ چنان‌که از آنِ ملایکه، اگر فنای نفس درست آید.

کار ما نیست جز دعاگویی بندگی کردن و رضاجویی

طریقِ خدمت و آیینِ بندگی کردن خدای را که رها کن به ما و سلطان باش

ولیکن بندگی کردن نه این است طریق طاعت یزدان نه این هاست

و گفت: هرکه طعم بندگی کردن نچشید او را هرگز ذوق نبود.

قمری از بهر بندگی کردن پیش او رفته طوق در گردن

إِنَّ الَّذِینَ عِنْدَ رَبِّکَ ایشان که بنزدیک خداوند تواند لا یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِهِ گردن نمیکشند از بندگی کردن او را وَ یُسَبِّحُونَهُ و می‌ستایند بپاکی و بی‌عیبی او را وَ لَهُ یَسْجُدُونَ (۲۰۶) و وی را یگانه سجود می‌کنند.