بندکشی

به گفتهٔ حسین راعی مدیر پایگاه طاق‌بستان مرمت‌هایی که در گذشته بر روی طاق‌بستان انجام شده، نه تنها کمکی به حفظ مجموعه نکرده، بلکه در برخی موارد منجر به تخریب بیشتری نیز شده‌است. علاوه بر بالا آوردن کف محوطهٔ بیرون طاق‌ها به ارتفاع تقریبی ۵/۱ متر، اقدامت غلط دیگری مانند بندکشی ترک‌ها با استفاده از سیمان، و نیز کف‌فرش نمودن زمین با سنگ‌های تخت و سیمان سبب شده‌بود تا رطوبت کف و رطوبت صعودی در زیر زمین جمع شده، تنفس طبیعی سنگ‌ها خفه شده و منبعی از رطوبت در اطراف طاق‌ها به وجود آید و در نتیجهٔ آن رطوبت صعودی از قسمت نقش‌برجسته‌ها به بیرون تراوش کند.

این بنا سنگ‌هایی دارد که در قسمت پایین برج ۳٫۲ متر طول و ۱٫۶ متر ارتفاع دارند و کار دست سنگتراشان است. این سنگ‌ها با بتن و آهن ضدزنگ به هم چسبیده‌اند و پشت آن‌ها نیز سطح خشنی وجود دارد تا روی آن نلغزند؛ و هر سنگ کنار سنگ دیگر، با یک ماده قابل انعطاف و شبیه به لاستیک با نام درزگیر انعطاف‌پذیر، بندکشی شده است. استفاده از موادی غیر از این باعث شکسته‌شدن سنگ‌ها می‌شود؛ زیرا «در گرمای تابستان و سرمای زمستان سنگ‌ها و بتن زیر آن‌ها دائماً در حال منبسط و منقبض شدن هستند.»

در نیمهٔ ابتدایی سال ۱۳۸۹ نخستین مرحله از مرمت این اثر باستانی از طرف سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان لرستان به اتمام رسید. در این طرح، مرمت آب‌روهای کف حیاط با سنگ تراشیده‌شده به ضخامت ۶ سانتی‌متر، بندکشی و تعویض آجرها، دوباره‌چینی کنگره‌های تخریب‌شده و قوس طاق‌های قلعه و همچنین مرمت در و پنجره‌های ورودی قلعه به اتمام رسید.