بنده پروری

حق داده در دو کون ورا خواجگی و بس جز او زکس صغیر مجو بنده پروری

نه هر که خواجه صفت بندگی بسی دارد طریق خواجگی و بنده پروری داند

بنده گشتم که خویش فرمودی خاطر بنده پروری دارم

مشو غلام کسی غیر خواجه قنبر کدام خواجه چو ا و بنده پروری داند

از ره بنده پروری بشنو قصه پر ز غصه چاکر

نه هر مهی روش مهرگستری داند نه هر که خواجه شود بنده پروری داند

فرمان تراست هر چه کنی حاکمی ولیک از خواجه کی بدیع بود بنده پروری

ما بنده توایم، بهر جایگه که هست وز شان تست قاعده بنده پروری

مژدگانی جان دهید ای بندگان خواجه دارد میل بنده پروری

در تو، تنها عشق و مهر مادری است شیوهٔ ما، عدل و بنده پروری است