بلبل چشم

گوش تو به الحانی چون نغمه بلبل چشم تو به معشوق چون صورت مانی

بسکه بلبل چشم بر روی خوش گل دوخته لاله وارش چشم پرخون زآتش گل سوخته

از می شوق مست شد بلبل چشم خود سرخ کرد بر رخ گل

گوش کن گلبانگ بلبل چشم نه بر بلبله که اهل دل را می‌رساند هر یکی پیغام گل

گل از نظاره منع او نمی کرد اگر می داشت بلبل چشم زاغی