بزال. [ ب ِ ] ( ع اِ ) آهنی که بدان سوراخ های مبزل شراب و یا سوراخ آوند شراب را گشایند. ( ناظم الاطباء ). سوراخی که بدان مبزل شراب گشایند. ( منتهی الارب ). مته که بدان پیت شراب سوراخ کنند. ( یادداشت بخط دهخدا ). بزال. [ ب ُ ] ( ع اِ ) سوراخی که در آوند شراب کنند تا برآید. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). آنجا که سوراخ کنند از چلیک و پیت شراب تا شراب از آن بیرون کند. ( یادداشت بخط دهخدا ).
جملاتی از کاربرد کلمه بزال
پذیرفت مر دخت او را بزال که باشند هر دو بشادی همال