برناه

عقل را بخت توشد قاعده هر پیشه بلی بازوی پیر ببایست بدست برناه

بوستانیست عدل او خرم قهرمانی است پاس او برناه

کودکی بودم و در خدمت تو پیر شدم ورچه هستم به دل و مردی و احسان برناه

باد دایم معین و ناصر او دانش پیر و دولت برناه

مهر بانست و عجایب بود این از مهتر برد بارست و شگفتی بود این از برناه

زیر فرمانش ملک تا ملکوت شاکر خوانش پیر تا برناه

ای همه کس زبون و تو قادر ای همه خلق پیر و تو برناه

جاودان شاد زیاد آن به همه نیک سزا تنش آبادو خرد پیرو دل وجان برناه

ناصح دولت تو دانش پیر عون ملک تو دولت برناه

منت سعیی ندارد بر تو چرخ از بهر آنک خود قوام چرخ پیر از دولت برناه تست