بدل چینی

معنی کلمه بدل چینی در لغت نامه دهخدا

بدل چینی. [ ب َ دَ ] ( اِ مرکب )سفالینه که بر روی آن لعابی از شیشه کنند. کبود آن را فیروزه ای و زرد آن را ذرتی گویند. ( یادداشت مؤلف ). نام عمومی هر نوع ظرف سفالی که از گل رس معمولی ساخته شده و بر آن لعابی از اکسید قلع داده باشند. ( از دایرة المعارف فارسی ). و رجوع به همین کتاب شود.

معنی کلمه بدل چینی در فرهنگ فارسی

سفالینه که بر روی آن لعابی از شیشه کنند کبود آن را فیروزه و زرد آن را ذرتی گویند .

معنی کلمه بدل چینی در دانشنامه آزاد فارسی

بَدَل چینی (faience)
بَدَل چینی
(یا: فیانس) هر نوع ظرف سفالین با لعاب اکسید قلع که پودر کوارتز در آن به کار رفته باشد. در مصر باستان از بدل چینی برای طلسم ها، کاشی ها، و مجسمه های کوچک استفاده می کردند. واژۀ فِیانْس از نام شهر ایتالیایی فائنتسا سرچشمه می گیرد، شهری که در دورۀ رنسانس به مناسبت سفالینۀ لعابی اش شهرت داشت.

جملاتی از کاربرد کلمه بدل چینی

هند از ایران اسب، توتون، انواع میوهٔ خشک، مربا، ترشی، عصارهٔ گل و میوه، انواع تیماج و اجناس بدل چینی می‌خرید. در مقابل، از هند منسوجات ابریشمی، پارچه‌های پنبه‌ای، اجناس فلزی، رنگ‌ها، مواد دارویی، ادویه و عاج وارد می‌شد. تجار هندی در بیشتر شهرهای ایران فعالیت داشتند. تنها در اصفهان، حدود ۲۰ هزار هندی زندگی می‌کردند. تعداد زیادی از این افراد، صراف و رباخوار بودند.