بدرانی

اگر خواهی که تو بی‌خود همه چیزی یکی بینی تویی آن پرده اندر ره مگر کین پرده بدرانی

بر عیب تو چون پرده بپوشید خداوند ظ‌لمست اگر پردهٔ مردم بدرانی

برود فکرت جادو نهدت دام به هر سو تو همه دام و فنش را به یکی فن بدرانی

اگر خواهی که تو بی تو همی چیزی به کف آری تویی این پرده در راه تو بوک این پرده بدرانی

تو ای ستارهٔ خاکی ز چهر پرده برافکن که پردهٔ مه و خورشید و اختران بدرانی