بد روشن

خوش آندم که بد منزلم کوی تو مرادیده بد روشن از روی تو

شبم بد روشن از وی بیچراغی ز چشمش مست بودم بی‌ایاغی

توان شناختن احوال از قرینة حال که هست پیش ضمیر تو نیک و بد روشن