امتی

امتی

معنی کلمه امتی در لغت نامه دهخدا

امتی. [ اُم ْ م َ ] ( اِ ) در منادی گویند، یعنی مادر من. ( ناظم الاطباء ).
امتی. [ اُم ْ م َ ] ( اِخ ) ( ابراهیم خراسانی ) از شاعران قرن دهم و از معتمدان دولت سلطان حسین میرزا گورکانی ومدتی ملازم قاضی سلطان تربتی بوده است و شخص اخیر درزمان شاه عباس حکومت مشهد را بر عهده داشته است. امتی به سال 941 هَ. ق. درگذشته است. از اشعار اوست :
منم آن میوه کز خامی به بستان هوس ماندم
ز بس ایام با من کرد سردی نیم رس ماندم
من آن مرغم که هر گه کرد عشقم میل آزادی
نوای تازه ای پرداختم تا در قفس ماندم.
جان رفت و عمرهاست که در انتظار تو
دزدیده ام بدل نفس واپسین خویش.
در چمن یار چو با آن قد و قامت برخاست
سرو بنشست ز دعوی و قیامت برخاست.
( از تذکره صبح گلشن ص 38 ) ( تذکره نصرآبادی ص 261 ).
و نیز رجوع به سفینه خوشگو و الذریعه قسم 1 از جزء 9 و تذکره روز روشن ص 71 و نتایج الافکار ص 38 و قاموس الاعلام ترکی ج 2 ص 1033 و فرهنگ سخنوران شود.
امتی. [ اُم ْ م َ ] ( اِخ ) مولانا... از شاعران قرن دهم و یازدهم بود. رجوع به عرفات العاشقین تألیف تقی الدین اوحدی حسینی کازرونی و فرهنگ سخنوران شود.

معنی کلمه امتی در فرهنگ فارسی

مولانا .... از شاعران قرن دهم و یازدهم بود .

معنی کلمه امتی در دانشنامه عمومی

امتی ( به انگلیسی: Amethi ) یک منطقهٔ مسکونی در هند است که در Chhatrapati Shahuji Maharaj Nagar district واقع شده است.
امتی ۱۲٬۸۰۸ نفر جمعیت دارد و ۱۰۰ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.

جملاتی از کاربرد کلمه امتی

اینها خلاصه آفرینش و خلیفه حق نایب و میراث‌دار انبیااند که «علما امتی کانبیاء بنی اسرائیل» دیده هر کس بر جمال کمال ایشان نیفتد که در زیر قباب غیرت حق متواری‌اند.
عالمی را مرکب عزت سپرده زیر پای امتی را طایر عدلت گرفته زیر پر
گر مرا در امتی خط میدهی با گناهم از کرم خط مینهی
طلعت میمونت را بوده بدارالملک تو عالمی در اشتیاق و امتی در انتظار
بصر در خواب و دل در استقامت زبانش امتی گو تا قیامت
روزحشر از بهر مشتی بی عمل امتی او گوید و بس زین قبل
از او هر امتی را امر معروف وز او هر ملتی را نهی منکر
محمد، پیامبر اسلام، با عقد میثاق مدینه امتی را ایجاد کرد سپس از طریق جنگ یا معاهده، حجاز و مناطق شرقی و جنوبی شبه‌جزیره عربستان را فتح کرد. محمد در بازگشت از حجةالوداع در غدیر خم جملهٔ «هر که من ولی او هستم، این علی ولی او است» را به زبان آورد؛ اما مقصود این عبارت مورد اختلاف شیعه و سنی قرار گرفت. شیعیان بر این اساس معتقد به نصب امامت و خلافت در خصوص علی شدند و اهل سنت آن را به معنای دوستی و محبت علی تفسیر می‌کنند.
کتاب «شما بهترین امتی بودید که خلق شد: مطالعاتی در تاریخ و تمدن عربی-اسلامی» که در شش بخش در دو مجلد بزرگ تهیه شده‌است، مهم‌ترین کتاب منتشر شده او در این دوره محسوب می‌شود.
و قال صنفان من امتی لا تنالهما شفاعتی یوم القیمة المرجئة و القدریة.
عالمی را بخدمت تو پناه امتی را بحضرت تو نیاز
امتی در حق پرستی کاملی امتی محبوب هر صاحبدلی
یکی از قواعد عمومی در باب تقیه مقدم داشتن مصالح اجتماعی مسلمین است بر مصالح فردی و در مصالح فردی هم مقدم داشتن جان است بر چیزهای دیگر و اصولاً در نوامیس، پنجگانه: ۱- دین ۲- جان ۳- عقل ۴- عرض ۵- و مال، مصالح اجتماعیشان بر مصالح فردی آن‌ها همیشه مقدم است، مگر آنکه فردی همچون امتی ارزمند و ارجمند باشد.
زندیق… می‌پرسد: «آیا خداوند پیامبری به سوی مجوس فرستاده است؟»... جعفر صادق گفت: «هیچ امتی نیست مگر اینکه از طرف خداوند منذری برای آن‌ها مبعوث شده است و بر قوم مجوس هم از طرف خداوند پیامبری با کتاب آسمانی فرستاده شده است منتهی مجوسیان او را تکذیب کردند و کتابش را انکار نمودند.» زندیق پرسید: «پیغمبر آن‌ها کیست؟... خالد بن سنان است؟» جعفر پاسخ داد: «خالد یک نفر عرب بدوی بوده…» زندیق پرسید: «آیا پیامبر مجوس زرتشت است؟» جعفر صادق پاسخ داد: «زرتشت در میان مجوس سر و صدایی به راه انداخت و ادعای پیغمبری کرد، عده‌ای پذیرفتند و عده‌ای تکذیب کردند و [او را] از شهر بیرون نمودند و در بیابان طعمه درندگان شد.»