بارخدای

بقای عمر تو تا آن زمان که بارخدای بهم نوردد طومار دور دوران را

رفتی و پور تو شد برین گره خلق بارخدای و امیر و سید و سرور

در دل بارخدای همه شاهان فکند تا بدو صدر وزارت را بفزاید فر

به امید بزرگ بارخدای بگسلانیده‌ام ز خلق امید

ای بارخدای من گر بی‌تو زیم باز افرشتهٔ من گردد چون اهرمن من

اجل از بارخدای اجل اندر نگذشت گر تو گویی که ز من درگذرد این سوداست

به روز خمسین الفت بزرگ بارخدای بسنجد ار به ترازوی داوری اعمال

ور دلت بستهٔ یاران دیارست‌، بخواه آمد کار خود از بارخدای ذوالمن

و گر نبرد نماید بزرگ بارخدای بر آنچه حکم‌ کند عین رحمت ست و منن

ای بارخدای همه احرار زمانه کز دل بزداید لطفت بار زمانه