اکبر هاشمی رفسنجانی

معنی کلمه اکبر هاشمی رفسنجانی در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اکبر هاشمی رفسنجانی»، در سال ۱۳۱۳ ش، در روستای سوق از توابع رفسنجان در خانواده ای روحانی متولد شد.
خود در این باره چنین می گوید:«تاریخ تولد شناسنامه ای من ۱۳۱۳ است. من در سن پنج سالگی به همراه برادرم حاج قاسم که دو سال از من بزرگ تر بود، تحصیل را شروع کردم. آنچه در مکتب خانه به ما می آموختند، همان کتاب های مدرسه رسمی بود، به اضافه قرآن و چیزهایی مثل گلستان، نصاب و... از هفت سالگی علاوه بر مکتب، از معلومات پدر (حاج میرزا علی هاشمی بهرمانی) نیز استفاده کردم. رفته رفته مکتب خانه نمی توانست جواب گوی نیاز ما باشد. چهارده ساله بودم که به پیشنهاد پسرعمویم، محمد، تصمیم گرفتیم که همراه کاروان جهت تحصیل علوم دینی به قم سفر کنیم».آقای هاشمی رفسنجانی با بهره گیری از اساتید مختلف، مدارج آموزشی و مراحل کسب علوم حوزوی را یکی پس از دیگری طی کرد؛ به طوری که کتاب « صرف میر » را نزد پسرعمویش شیخ محمد که از نظر درس از وی جلوتر بود، فراگرفت و این درس را با آقای شیخ جعفر شجونی بحث کرد. در ادامه تحصیل، باقی مانده « جامع المقدمات » و سطح متوسط؛ یعنی کتاب های « سیوطی »، «حاشیه»، « معالم »، « مغنی »، « مطول » و « شرح لمعه » را نزد آقایان شهید سید محمدرضا سعیدی، محمدی گیلانی،علوی بروجردی ، آیینه وند، نعمت الله صالحی نجف آبادی، دکتر محسن جهانگیری،امام موسی صدر و شیخ حسن شب زنده دار تحصیل نمود.برای فراگیری سطح عالی فقه و اصول ( رسائل ، مکاسب و کفایه )، از حضرات آیات منتظری ، مشکینی ، سید محمدباقر سلطانی طباطبایی، شهید صدوقی ، فکور، صالحی نجف آبادی، شیخ مصطفی اعتمادی،نوری همدانی ، مجاهدی و آیت الله تبریزی استفاده کرد و همچنین درس خارج فقه و اصول را از آیت الله بروجردی ،امام خمینی رحمة الله علیه ، آیت الله گلپایگانی، آیت الله شریعتمداری، آیت الله محقق داماد ، آیت الله شیخ مرتضی حائری یزدی و آیت الله مرعشی نجفی آموخت. همچنین چون محل سکونتش در سال های اول اقامت در قم، در مقابل بیت امام خمینی رحمة الله علیه ، واقع شده بود، او توفیق پیدا کرد که علاوه بر فراگیری فقه، اصول و فلسفه، در مبانی سیاسی، اجتماعی، عرفانی و اخلاقی نیز از ایشان کسب فیض کند.در فلسفه و تفسیر از علامه طباطبایی و آقایان میرزا ابوالفضل زاهدی و منتظری بهره جست و در مسافرتی که به نجف اشرف داشت، در درس خارج آیات عظام: خویی، آمیرزا باقر زنجانی، حکیم و شاهرودی شرکت کرد و از آنها استفاده علمی برد و سرانجام به درجه رفیع اجتهاد نایل آمد.
زندگی نامه آیت الله هاشمی رفسنجانی، ص۳
آیت الله هاشمی رفسنجانی در دوران پیروزی انقلاب اسلامی از اعضای مؤثر و برجسته شورای انقلاب بوده و سپس فعالیت های خود را در عرصه های گوناگون پی گیری کرده اند، از جمله فعالیت ها و سمت های وی عبارتند از:۱. عضویت در حزب جمهوری.۲. سرپرست وزارت کشور.۳. ریاست مجلس شورای اسلامی.۴. امام جمعه موقت تهران.۵. جانشین فرماندهی کل قوا.۶. نیابت ریاست مجلس خبرگان.۷. ریاست جمهوری .۸. ریاست شورای عالی انقلاب فرهنگی.۹. ریاست شورای عالی امنیت ملی.۱۰. ریاست مجلس خبرگان رهبری.ایشان هم اکنون ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام را بر عهده دارند. آیت الله هاشمی رفسنجانی پس از انقلاب اسلامی عناوین افتخاری متعددی از مجامع علمی مختلف دنیا کسب کردند و دانشگاه تهران نیز عنوان دکترای افتخاری علوم سیاسی را به ایشان اهدا کرده است.
آثار
هاشمی رفسنجانی طی دوران مسئولیت ریاست مجمع، با استفاده از فراغتی که از امور اجرایی پیدا نمود، علاوه بر اهتمام به تکمیل مجموعه های «تفسیر راهنما» و « فرهنگ قرآن »، مجموعه های کاملی از خاطرات خویش را تحت عناوین «دوران مبارزه»، «انقلاب و پیروزی»، «انقلاب در بحران»، «عبور از بحران»، «آرامش و چالش»، «به سوی سرنوشت» و «امید و دلواپسی» نوشته و منتشر نموده است.
زندگی نامه آیت الله هاشمی رفسنجانی، ص۱۳.
...
[ویکی شیعه] اکبر هاشمی بهرمانی، مشهور به اکبر هاشمی رفسنجانی (۱۳۱۳ - ۱۳۹۵ش)، روحانی و سیاستمدار و از تاثیرگذار ترین شخصیت های جمهوری اسلامی ایران. وی از یاران شاخص امام خمینی در مبارزه علیه حکومت پهلوی بود و چند بار دستگیر و زندانی شد.از موسسان جامعه روحانیت مبارز تهران، عضویت در شورای انقلاب، سرپرستی وزارت کشور، عضویت در هیات موسس حزب جمهوری، ریاست مجلس شورای اسلامی، جانشین فرماندهی کل قوا و فرماندهی جنگ، دو دوره ریاست جمهوری، ریاست شورای عالی امنیت ملی، ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام از تاسیس تا زمان درگذشت، امامت جمعه موقت تهران از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۸۸ش، نمایندگی مردم تهران در مجلس خبرگان از ابتدا تاکنون و ریاست آن مجلس از سال ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۹ش، و ریاست هیئت مؤسس و هیئت امنای دانشگاه آزاد اسلامی از جمله فعالیت های وی پس از انقلاب بود.
اکبر هاشمی بهرمانی در ۳ شهریور ۱۳۱۳ش در روستای بهرمان شهرستان رفسنجان در استان کرمان به دنیا آمد. پدرش میرزاعلی هاشمی بهرمانی تحصیلات حوزوی داشت و از باغداران منطقه بود که محل رجوع مسائل دینی و مادی مردم بود. مادرش ماه بی بی صفریان نام داشت. هاشمی در ۵ سالگی تحصیل قرآن، گلستان سعدی و نصاب الصبیان را در مکتب خانه آغاز کرد. در سال ۱۳۲۷ش و در سن ۱۴ سالگی به همراه پسرعمویش محمد هاشمیان برای تحصیل علوم دینی به قم رفت.
هاشمی دروس مقدمات و سطح را در درس حسینعلی منتظری، علی مشکینی، محمد صدوقی، مصطفی اعتمادی و محمد مجاهدی حاضر شد و در درس خارج مراجعی از جمله بروجردی، امام خمینی، محقق داماد، سید محمدرضا گلپایگانی، مرتضی حائری یزدی و سید شهاب الدین نجفی مرعشی شرکت کرد. همچنین فلسفه و تفسیر را از علامه طباطبایی، حسینعلی منتظری و ابوالفضل زاهدی آموخت.

جملاتی از کاربرد کلمه اکبر هاشمی رفسنجانی

کرمی از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۴، فرماندار ورامین و از سال ۱۳۷۴ تا ۱۳۸۰، مدیرکل سیاسی دفتر رئیس جمهوری در دولت‌های اکبر هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی بود. او هم چنین شش سال از فرماندهان جنگ ایران و عراق و رئیس ستاد سپاه پاسداران استان تهران بوده‌است.
در ۲ اسفند ماه ۹۳ پس از درگذشت خواهرش، فاطمه سادات خاتمی، به جز حسن روحانی و اکبر هاشمی رفسنجانی، از بزرگان نظام که منتقد وی به‌نظر می‌رسند به وی پیام تسلیت ندادند. رهبر ایران پیام تسلیتی خطاب به مادر وی داده بود و نام خانوادگی خواهرش را خلیلی خطاب کرده بود که نام خانوادگی فرزند اوست که در جنگ کشته شده‌است. از آنجا که وی از دادن پیام به سید محمد خاتمی امتناع کرده بود و به‌نظر می‌رسد چون مادرشان یک ماه بعد از این پیام در وضعیت وخیم بیماری و بیهوشی قرار گرفت در بعضی رسانه‌ها از آن با تیتر «آیت‌الله خامنه‌ای درگذشت خواهر محمد خاتمی را به مادر متوفی تسلیت گفت» یاد شده بود.
سرانجام داود کریمی در سحرگاه شانزدهم شهریورماه ۱۳۸۳ بر اثر جراحات ریوی ناشی از آثار مواد شیمیایی درگذشت. سید حسن خمینی بر جنازه وی نماز خواند، سید علی خامنه‌ای، اکبر هاشمی رفسنجانی، حسینعلی منتظری، سید محمد خاتمی، محسن رضایی و رحیم صفوی و دیگر مقامات اطلاعیه صادر کردند، تمامی مقامات با فرستادن نماینده در مراسم شرکت جستند و روزنامه‌ها با کلمات و جملات حماسی از وی یاد کردند. در مراسم تشییع وی از یک طرف انصار حزب‌الله و از سوی دیگر اصلاح‌طلبان فعال بودند و احمد منتظری فرزند آیت الله منتظری به نمایندگی از او، اکثر ملی مذهبی‌ها، سعید حجاریان با وجود ضعف شدید جسمی، عمادالدین باقی، اکبر خوش‌کوشک، علی یونسی وزیر اطلاعات، دری نجف‌آبادی و دیگران شرکت داشتند.
طائب در سال ۱۳۶۱ به عضویت سپاه پاسداران درآمد و در سپاه منطقهٔ ۱۰ تهران و سپاه استان‌های قم و خراسان رضوی شروع به فعالیت کرد.گفته می‌شود آشنایی او با مجتبی خامنه‌ای را به دوره جنگ ایران و عراق بازمی‌گردد. او سپس وارد وزارت اطلاعات شد و به مدیر کلی هم رسید و در یک پرونده مرتبط با پسر اکبر هاشمی رفسنجانی برکنار شد. طائب پس از آن در دوران اکبر هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی در سازمان اطلاعات موازی کار می‌کرد.
حزب اعتدال و توسعه با انتشار لیستی در انتخابات مجلس ششم، فعالیت حزبی‌اش را به صورت جدی آغاز کرد. محمد قوچانی، روزنامه‌نگار شاخص اصلاح‌طلب در آن روزها طی یادداشتی حزب اعتدال و توسعه را بال راست و حزب کارگزاران سازندگی را بال چپ هاشمی رفسنجانی نامگذاری کرد. اما نگاهی به لیست انتخاباتی حزب نشان می‌دهد که اعتدال و توسعه از استراتژی هم این و هم آن استفاده کرده بود؛ به این معنی که تعدادی از چهره‌های معتدل جناح راست را در کنار جمعی از معتدل‌های چپی گرد هم آورده بودند. البته سرلیست هم اکبر هاشمی رفسنجانی بود.
در اواسط سال ۱۹۸۵ مقامات اسرائیلی به آمریکا کمک کردند تا از راه‌های مخفی با افراد معتدل‌تری در درون دولت ایران - از جمله اکبر هاشمی رفسنجانی - ارتباط برقرار کند. در این زمان بود که گزارش کمیسیون تاور از ماجرای ایران - کنترا افشا شد. پس از یک دوره مذاکرات سخت و طولانی در ماه مه ۱۹۸۶ مقامات ارشد آمریکایی از جمله رابرت باد مک‌فارلین، مشاور اسبق امنیت ملی، به ایران سفر کردند تا با جمهوری اسلامی ایران مستقیماً وارد معامله شوند و در قبال آزادی گروگان‌های آمریکایی در لبنان، محموله سلاح در اختیار ایران قرار بدهند.
ولایتی در خردادماه سال ۱۳۷۶ از کاندیداتوری علی‌اکبر ناطق نوری حمایت کرد. در سال ۱۳۸۴ او تصمیم گرفت خودش کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری شود ولی به محض نامزد شدن اکبر هاشمی رفسنجانی، ولایتی به نفع وی کناره‌گیری کرد.[نیازمند منبع]
ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد در ۱۲ مرداد ۱۳۸۴ آغاز و او ششمین رئیس جمهور ایران شد. او هنگام پیروزی بر اکبر هاشمی رفسنجانی در انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۸۴)، شهردار تهران بود. او در پی انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (۱۳۸۸) هنگامی برای بار دوم به ریاست‌جمهوری رسید که انتخابات مورد اعتراض هر سه رقیب انتخاباتی او قرار گرفت.
اعضای این جمعیت به همراه برخی چهره‌های مستقل در سال ۱۳۶۹ اقدام به تهیه و انتشار نامه‌ای خطاب به اکبر هاشمی رفسنجانی نمود که به نامهٔ ۹۰ امضایی مشهور شد. برخی از کسانی که این نامه را امضا کرده بودند در مدت کوتاهی مجبور به پس گرفتن امضای خود شدند و سپس ۲۳ نفر از امضاکنندگان نامه دستگیر شدند که در میان آن‌ها ابوالفضل بازرگان (برادرزادهٔ مهدی بازرگان) و ابراهیم یزدی حضور داشتند.
حضور نام چند نفر در این فهرست‌ها بحث‌ها و اعتراض‌هایی را در پی داشت. مهم‌ترین آن، قربانعلی دری نجف‌آبادی، وزیر پیشین اطلاعات و محمد ری‌شهری، حاکم شرع پیشین دادگاه‌های انقلاب، اولین وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی و دادستان ویژه روحانیت پیشین در لیست خبرگان بود. این دو چهره ابتدا در لیستی به نام «خبرگان مردم» منتسب به اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس وقت مجمع تشخیص مصلحت نظام برای مجلس خبرگان رهبری مطرح شدند و سپس سید محمد خاتمی، رئیس‌جمهور پیشین ایران، این لیست را به همراه لیست اصلاح‌طلبان برای مجلس شورای اسلامی، لیست امید نامید.