ابراهیم خان

تاج‌ماه در ابتدای نمایشنامه «نادرشاه» خود را چنین معرفی می‌کند: «کمینه تاج‌ماه آفاق الدوله همشیره آقا اسماعیل آجودانباشی و عیال فتح‌الله ارفع السلطنه طالشی» پدر تاج‌ماه، میرزا علی‌اکبر خان زنجانی، از نظامیان عصر قاجار بود و برادرش اسماعیل‌خان سیف‌السلطنه (۱۲۶۵−۱۳۲۷ هجری قمری) از مخالفان مشروطه که از محمدعلی شاه حمایت می‌کرد و پس از فتح تهران و خلع محمدعلی شاه به دار آویخته شد. برادر دیگر آفاق‌الدوله میرزا ابراهیم خان زنجانی از پیشگامان ترجمه متون نمایشی به فارسی بود.

کی غریب کشور هندیم ما جویا که هست مجلس نواب ابراهیم خان ایران هند

زهرا نبیل در سال ۱۲۹۴ در تهران زاده شد. او فرزند میرزا ابراهیم خان نبیل‌السلطنه بود. زهرا تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در تهران پایان داد و وارد دانشکده ادبیات دانشگاه تهران شد و سرانجام مدرک کارشناسی خویش را در رشته باستان‌شناسی دریافت کرد و به خدمت وزارت فرهنگ درآمد. او برای مدتی در هلند تحصیل کرد و از موزه ملی آثار باستانی لیدن تخصص موزه‌داری را گرفت.

باچوانلوها از دسته کردهایی هستند که توسط صفویان به این ناحیه کوچانده شدند تا از حملات ازبک‌ها و ترکمن‌ها به ایران جلوگیری کنند. پس از شاه عباس آنان زیر لوای قزلباشان افشار به رهبری نجات‌خان افشار قرار گرفتند. در دوره نادری، شکر سلطان رهبر باچوانلوها شد. آنان در جنگ نادر با یکی از فرمانروایان یاغی خراسان به نام ملک محمود سیستانی ابتدا نادر را همراهی کردند ولی پس از مدتی به او پشت کرده به سپاه یکی از مخالفان او به نام ابراهیم خان پیوستند که نادر آنان را شکست داد. آنان پس از آن بر فرماندار درگز تغیان کردند و تا نیمهٔ سده ۱۳ قمری بر درگز به رهبری نوروزخان حکمرانی می‌کردند. با به قدرت رسیدن سلیمان خان این مناطق به زیر سلطه او درآمد و نورپزخان دستگیر و کشته شد.

او در سال ۱۳۰۲ در تهران به دنیا آمد پدر وی ابراهیم خان منقح (یمن السلطنه) سومین شهردار تهران بود وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در شهرهای شیراز و اصفهان و تهران گذراند. وی پس از تحصیل در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، در سال ۱۳۲۵ با مدرک فوق لیسانس معماری این دانشکده را ترک کرد. ۵ سال بعد، با استفاده از بورسیه سازمان ملل متحد، در کشورهای اروپایی چون فرانسه، سوئد، نروژ و دانمارک به پژوهش دربارهٔ ساختمان‌های بهداشتی، آموزشی و مسکونی پرداخت و به ایران بازگشت.

سرکار ابراهیم خان نیز آنگاه در اندیشه ما رفت که گل فرسوده خار است و شنگرف آلوده زنگار.

بنا به اسناد کتب تاریخی قدمت خشکبیجار به بیش از ۹۰۰ سال قبل بازمی‌گردد. هنگام حمله مغول در سال ۷۰۶ هجری قمری این شهر به دست سربازان مهاجم غارت شد و سلطان این بخش «سالوک» که مردی شجاع بود مجبور به تسلیم می‌شود. در دوره صفویه و در زمان شاه طهماسب یکم؛ استان گیلان به دو قسمت بیه‌پس و بیه‌پیش تقسیم می‌شد که خشکبیجار در قلمرو بیه پس قرار داشت و در سال ۹۷۵ (قمری) به «جمشید خان» پسر «سلطان محمود» بخشیده شد، اما در سال ۹۸۹ (قمری) توسط وزیر او به قتل رسید و دو پسرش به نام‌های ابراهیم خان و «محمدامین خان» بر سر قلمرو پدر به ستیز با یکدیگر برخواستند.

قوام‌السلطنه به کشاورزی و به‌ویژه چای‌کاری علاقه داشت. ابتدا ۲۴ هکتار از باغهای میرزا احمد خان سالار مؤید (صفاری) را در لاهیجان خرید و سپس این زمینها را به ۷۲ هکتار توسعه داد و به کشتزار چای تبدیل کرد. بزرگترین کارخانه چای را هم در بازکیاگوراب گیلان نزدیک بیمارستان سیدالشهدای کنونی با ماشین‌آلات آلمانی ساخت که «کارخانه نو» نامیده شد. خودش هر ساله در فصل برداشت چای به گیلان می‌رفت و در یک طبقه از این کارخانه ساکن می‌شد. پس از مرگ قوام، این کارخانه به پسر خردسالش به ارث رسید اما آن را پسر پیشکارش ابراهیم خان چاردهی اداره می‌کرد تا اینکه پس از انقلاب، کارخانه مصادره شد و به تملک بنیاد مستضعفان درآمد. این کارخانه از اواسط دهه هشتاد خورشیدی تعطیل شد.

الله وردی خان با خان لار مهربانی نمود و وی را به عنوان مهمان طلقی می‌کرد. الله وردی خان در اوایل سال ۱۰۱۱ در بادغیس و هرات با قشون آراسته همراه ابراهیم خان و تحف و هدایایی که از خزاین لار به دست آورده بود به ویژه تاج مکلل مرصع مشهور به [تاج کیخسروی به اردوی شاه پیوست.

بااین حال، پیروزی واسموس زودگذر بود، زیرا حامیان او بیشتر قبایل ساحلی دشتستان و تنگستان بودند که از شیراز بسیار دور بودند. افزون بر این، کودتاگران با بی‌احتیاطی به حبیب‌الله خان اجازه داده بودند تا به بوشهر فرار کند، جایی که او پناهگاه امنی در کنسولگری بریتانیا پیدا کرده بود. در بهمن ماه ۱۲۹۴ حبیب‌الله خان با ارتش بزرگی که توسط انگلیس تدارک دیده شده بود، عازم شیراز شد. او در راه در خفر در جریان یک شکار از اسب سقوط کرد و درگذشت. پیکر او در حافظیه به خاک سپرده شد. پس از او فرزندش ابراهیم خان قوام‌الملک به مقام کلانتری فارس رسید.

محمد خان کلالی (١١۵٨-نامعلوم) یکی از مهم ترین افراد خاندان کلالی بعد از سیدامیر کلال است. وی در دوران حیات خود رئیس ایل تیموری و کلالی بود و هفت پسر داشت: امیرقلیچ خان، ابراهیم خان، طهماسب خان، کریم دادخان، ملامحسن خان، سیامک خان و نوروزخان. پس از حاجی محمدخان کلالی، ریاست ایل به پسر ارشدش، امیرقلیچ خان کلالی رسید.

داوود منشی‌زاده (زاده ۶ شهریور ۱۲۹۴ در تهران – درگذشته ۲۲ تیر ۱۳۶۸ در اوپسالا، سوئد) فرزند میرزا ابراهیم خان منشی‌زاده